Onze Weerter molens zijn prachtige, levende monumenten. Niet alleen omdat onze molens nog regelmatig draaien en malen. Molens leven vooral ook door de vele herinneringen die onze molenaars nog aan de molens hebben.
Twee van onze vrijwillige molenaars, Thei Nijs en Jac Nijs hebben hun hele, lange, leven op of bij de molen doorgebracht. En onze derde vrijwillige molenaar, Gerie Fijen, is al sedert 1977 onafgebroken vrijwillige molenaar op een van onze molens. Dat betekent dat dit drietal ontelbare verhalen en anekdotes over de molens in Keent, Tungelroy en Stramproy kan vertellen.
—Thieu Nijs en zoon Jac Nijs in 1972. Jac is nu instructeur molenaar op de Molen van Nijs
Zo vertelde instructeur-molenaar Jac Nijs recent het verhaal hoe hij als jongen ‘s morgens op winterse dagen zijn vader op de Nijsmolen hielp. Vooral op dagen dat het stevig gevroren had of wanneer er een pak sneeuw gevallen was, was dat vaak geen lolletje. Toch vertelde hij er vol humor en zeker ook met veel warme nostalgie over. Voor hem waren het waardevolle herinneringen, Allemaal ervaringen die het waard zijn om voor de toekomst te bewaren.
Molenstichting Weerterland wil deze herinneringen van de molenaars daarom, nu het nog mogelijk is, voor het nageslacht laten optekenen. Zodat ook komende generaties nog kunnen leren, maar zeker ook genieten, van de ervaringen, sterke verhalen en humorvolle anekdotes van deze molenaars in hart en nieren. Daarom zullen we de komende tijd de herinneringen van onze molenaars gaan optekenen en mogelijk zelfs in een boek vastleggen.
