Sint Annamolen Keent
2e Molen, Maal, Meel & Bakdag
Draaiende wieken, zingende molenstenen, molenaars die het gemalen graan al keurend tussen de vingers door laten lopen en de geur in de molen van versgebakken brood en andere heerlijke lekkernijen uit de bakoven. Dit zijn slechts enkele van de ingrediënten voor de 2e Molen Maal-, Meel- & Bakdag van Molenstichting Weerterland samen met Isidorus op zaterdag 19 november tussen 10 en 17 uur in de Sint Annamolen aan de Keenterstraat, Bocholterweg in Weert.
De beide vrijwillige molenaars van de Sint Annamolen, Gerie Fijen en Nuël van den Hurck, zorgen dat de Sint Annamolen tijdens deze open dag volop zal draaien en malen. Voorwaarde daarvoor is natuurlijk wel dat er voldoende wind staat. Belangstellenden kunnen de beide molenaars bij hun werk volgen. En vragen staat vrij.
Ook kan de molen, die de afgelopen jaren is gerestaureerd en weer honderd procent maalvaardig is, van de begane grond tot boven op de luizolderbezichtigd worden. Enkele molenaars in opleiding en de gastheren van Molenstichting Weerterland geven de hele dag rondleidingen met tekst en uitleg over de molen, het draaien en het malen van de molen. Verder hangt er in de molen een kleine expositie over de geschiedenis van de Sint Annamolen die nu 100 jaar oud is. De ‘molen van Keent’ werd tussen 1911 en 1912 door molenaarsknecht Toon Timmermans van de Sint Antoniusmolen van Laar gebouwd. Daarvoor gebruikte Timmermans het binnenwerk van de oude Clercxmolen die vroeger aan de Dries (de huidige Stationsstraat) stond. Later werd de molen die in 1934 pas de naam Sint Annamolen kreeg, vooral bekend als Clijstersmolen. De familie Clijsters had de molen tussen 1925 en 1970 in eigendom. In 1970 kocht de gemeente Weert de toen sterk vervallen molen.
Docent brood- en banketbakken, Peter OpHeij, verbonden aan het Arcuscollege Heerlen, demonstreert tijdens de Meel- & Bakdag in de Sint Annamolen hoe iedereen uit meel, bloem en andere bakproducten heerlijke ovenproducten van brood of pizza’s tot koekjes, taarten en vlaaien kan toveren. Daarbij zal hij ook ingaan op de vragen van bezoekers en heeft hij voor iedereen leuke baktips.
Bovendien is het de bedoeling dat men ook zelf aan de slag gaat. Isidorus organiseert rond de 2e Molen Maal, Meel & Bakdag een leuke bakwedstrijd. Iedereen kan met de bakproducten van Isidorus een eigen favoriet brood, koekje, vlaai, banket of andere favoriete lekkernij bakken. Deze zelfgemaakte lekkernijen kunnen tijdens de Maal-, Meel- & Bakdag bij Isidorus ingeleverd worden. ’s Avonds worden alle inzendingen door een jury beoordeeld. De juryleden zijn bakker Peter OpHeij, Joost Noyens directeur van Isidorus en voorzitter van de Molenstichting Weerterland, Vincent van den Berg. Zij zullen proeven en beoordelen. De winnaars van de lekkerste broden, taarten, vlaaien en andere creatieve bakproducten winnen een leuke prijs zoals een speciale vlaaibakworkshop verzorgd door Jo Roelofsen verbonden aan het Limburgs Openlucht Museum Eynderhoof.
Molenstichting Weerterland beheert vier gemeentelijke windmolens in Weert. Dat zijn de Sint Annamolens van Keent en Tungelroy en molen De Nijverheid en de Sint Jansmolen in Stramproy. Door het (laten) opleiden van vrijwillige molenaars zorgt de molenstichting er ook voor dat deze molens regelmatig draaien en malen. Bovendien zet de Molenstichting Weerterland zich in voor de promotion van alle Weerter molens. Hier leest u molennieuws en kunt u naar foto's van onze activiteiten kijken.
zondag 30 oktober 2011
woensdag 26 oktober 2011
Oude molenherinneringen vastleggen
Onze Weerter molens zijn prachtige, levende monumenten. Niet alleen omdat onze molens nog regelmatig draaien en malen. Molens leven vooral ook door de vele herinneringen die onze molenaars nog aan de molens hebben.
Twee van onze vrijwillige molenaars, Thei Nijs en Jac Nijs hebben hun hele, lange, leven op of bij de molen doorgebracht. En onze derde vrijwillige molenaar, Gerie Fijen, is al sedert 1977 onafgebroken vrijwillige molenaar op een van onze molens. Dat betekent dat dit drietal ontelbare verhalen en anekdotes over de molens in Keent, Tungelroy en Stramproy kan vertellen.
—Thieu Nijs en zoon Jac Nijs in 1972. Jac is nu instructeur molenaar op de Molen van Nijs
Zo vertelde instructeur-molenaar Jac Nijs recent het verhaal hoe hij als jongen ‘s morgens op winterse dagen zijn vader op de Nijsmolen hielp. Vooral op dagen dat het stevig gevroren had of wanneer er een pak sneeuw gevallen was, was dat vaak geen lolletje. Toch vertelde hij er vol humor en zeker ook met veel warme nostalgie over. Voor hem waren het waardevolle herinneringen, Allemaal ervaringen die het waard zijn om voor de toekomst te bewaren.
Molenstichting Weerterland wil deze herinneringen van de molenaars daarom, nu het nog mogelijk is, voor het nageslacht laten optekenen. Zodat ook komende generaties nog kunnen leren, maar zeker ook genieten, van de ervaringen, sterke verhalen en humorvolle anekdotes van deze molenaars in hart en nieren. Daarom zullen we de komende tijd de herinneringen van onze molenaars gaan optekenen en mogelijk zelfs in een boek vastleggen.
dinsdag 25 oktober 2011
vrijdag 21 oktober 2011
Actie voor camera's in molens
De visueel toegankelijke molen
Molenstichting Weerterland wil in de Sint Annamolen van Keent een systeem monteren waardoor de molen voor bezoekers met beperkingen beter toegankelijk wordt. Mensen in een rolstoel, maar ook bezoekers met bv hoogtevrees of hartproblemen of senioren van hoge leeftijd en mensen met kleine kinderen kunnen nu de molen nu niet bezichtigen omdat de vele steile trappen in de molen voor deze bezoekers een te grote hindernis vormen.
De bouw van een aangepast toilet op de Sint Annamolen heeft Molenstichting Weerterland in samenspraak met het Platform Gehandicapten Weert op het idee gebracht de Sint Annamolen daarom ook beter toegankelijk te maken.
Dat kan door in de molen een videosysteem te monteren. Mensen voor wie de trappen in de molen een (te grote) hindernis vormen, kunnen dan een live rondleiding door de molen op een beeldscherm volgen.
Het is een wens van de Molenstichting Weerterland om het camerasysteem op termijn ook op de Sint Annamolen van Tungelroy en molen De Nijverheid in Stramproy aan te brengen. Ook deze twee molens krijgen een aangepaste toiletvoorziening.
Molenstichting Weerterland gaat het plan nu aan een aantal Weerter serviceclubs en andere organisaties presenteren in de hoop dat die dit project financieel willen adpoteren.
Vrijwilligers van de molenstichting zullen de montage van het systeem verzorgen en leden van het Platform Gehandicapten Weert hebben al richting Molenstichting te kennen gegeven in de toekomst speciale rondleidingen op de molen voor deze doelgroepen te willen/gaan organiseren.
Wilt u meer weten over dit project, neem dan contact op met voorzitter Vincent van den Berg van Molenstichting Weerterland (06-11134446) of met Peter van Akkerveken van het Platform Gehandicapten Weert. Zij kunnen u alles over het plan vertellen.
Molenstichting Weerterland wil in de Sint Annamolen van Keent een systeem monteren waardoor de molen voor bezoekers met beperkingen beter toegankelijk wordt. Mensen in een rolstoel, maar ook bezoekers met bv hoogtevrees of hartproblemen of senioren van hoge leeftijd en mensen met kleine kinderen kunnen nu de molen nu niet bezichtigen omdat de vele steile trappen in de molen voor deze bezoekers een te grote hindernis vormen.
De bouw van een aangepast toilet op de Sint Annamolen heeft Molenstichting Weerterland in samenspraak met het Platform Gehandicapten Weert op het idee gebracht de Sint Annamolen daarom ook beter toegankelijk te maken.
Dat kan door in de molen een videosysteem te monteren. Mensen voor wie de trappen in de molen een (te grote) hindernis vormen, kunnen dan een live rondleiding door de molen op een beeldscherm volgen.
Het is een wens van de Molenstichting Weerterland om het camerasysteem op termijn ook op de Sint Annamolen van Tungelroy en molen De Nijverheid in Stramproy aan te brengen. Ook deze twee molens krijgen een aangepaste toiletvoorziening.
Molenstichting Weerterland gaat het plan nu aan een aantal Weerter serviceclubs en andere organisaties presenteren in de hoop dat die dit project financieel willen adpoteren.
Vrijwilligers van de molenstichting zullen de montage van het systeem verzorgen en leden van het Platform Gehandicapten Weert hebben al richting Molenstichting te kennen gegeven in de toekomst speciale rondleidingen op de molen voor deze doelgroepen te willen/gaan organiseren.
Wilt u meer weten over dit project, neem dan contact op met voorzitter Vincent van den Berg van Molenstichting Weerterland (06-11134446) of met Peter van Akkerveken van het Platform Gehandicapten Weert. Zij kunnen u alles over het plan vertellen.
donderdag 13 oktober 2011
Brandweeroefeningen
We hebben de tot nu toe meest spectaculaire en zeker de NATSTE brandweeroefening uit de serie van 3 achter de rug.
Inmiddels hebben 3 ploegen van de brandweer Weert en de ploegen van de korpsen van Stramproy, Nederweert en Leudal op verschillende molens geoefend de voorbije weken,
Voor de brandweermensen van het brandweerdistrict Weert waren het zinvolle, leerzame en interessante oefeningen waarbij ze met de molens, waardevolle monumenten in ons landschap maar in geval van een brand ook zeker niet ongevaarlijke objecten, kennis hebben kunnen maken. En ook voor de Molenstichting Weerterland en de vrijwillige molenaars waren de oefeningen erg nuttig. Je leert met andere ogen naar veiligheidsaspecten te kijken. En jezelf als vrijwillige molenaars en beheerders van de molens vragen te stellen als: "Waar liggen brandkranen, Waar zijn tekeningen van de molens, Wat moet je doen of juist laten in geval van een brand?"
Dit was alles een initiatief van Molenstichting Weerterland.
En er volgt nog meer... de spectaculaire uitsmijter komt nog!
Inmiddels hebben 3 ploegen van de brandweer Weert en de ploegen van de korpsen van Stramproy, Nederweert en Leudal op verschillende molens geoefend de voorbije weken,
Voor de brandweermensen van het brandweerdistrict Weert waren het zinvolle, leerzame en interessante oefeningen waarbij ze met de molens, waardevolle monumenten in ons landschap maar in geval van een brand ook zeker niet ongevaarlijke objecten, kennis hebben kunnen maken. En ook voor de Molenstichting Weerterland en de vrijwillige molenaars waren de oefeningen erg nuttig. Je leert met andere ogen naar veiligheidsaspecten te kijken. En jezelf als vrijwillige molenaars en beheerders van de molens vragen te stellen als: "Waar liggen brandkranen, Waar zijn tekeningen van de molens, Wat moet je doen of juist laten in geval van een brand?"
Dit was alles een initiatief van Molenstichting Weerterland.
En er volgt nog meer... de spectaculaire uitsmijter komt nog!
dinsdag 4 oktober 2011
Een toekomst voor molens
Een toekomst voor molens
Persbericht | 4 okt 2011 - 16:40
Rijksdienst maakt nieuwe uitgangspunten voor omgaan met molens bekend
In de afgelopen vijftig jaar is met vereende kracht gewerkt aan het behoud en weer draaiend krijgen van molens. Ruim duizend molens zijn op die manier gered en gerestaureerd. Nederland is en blijft een echt molenland. Toch was het nodig het huidige beleid op enkele punten aan te passen, door bijvoorbeeld minder nadruk te leggen op werkende molens en meer op het behoud van hun monumentale en cultuurhistorische waarde: het verhaal dat ze vertellen over de technische ontwikkeling, hun specifieke plek in het landschap en hun maatschappelijke functie.
Op woensdag 5 oktober presenteert de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed haar visie op de omgang met monumentale molens in `Een toekomst voor molens'.
In werking!
Molens zijn iconen van Nederland en het Nederlandse landschap. Denk aan de twaalf industriemolens in de nijvere Zaanstreek en de markante poldermolens in Kinderdijk, symbool van de wijze waarop Nederland met waterbeheersing omgaat. Ook individuele molens zijn silhouetten in elk dorp, veelal draaiend gehouden door een vrijwillige molenaar.
Door de industrialisering waren er in de jaren 60 nog maar 300 werkende molens over en dreigde het ambacht van molenaar en molenbouwer verloren te gaan. Individuele pleitbezorgers, molenorganisaties, eigenaren en overheden zetten zich daarop met succes in voor het behoud en liefst weer draaiend en maalvaardig krijgen van molens.
Maar dat had ook een keerzijde: molens hebben techniek en ruimte nodig. Ze werden daarom regelmatig gereconstrueerd of ingrijpend gerestaureerd en soms verplaatst of verhoogd. De molens konden weer werken, maar vaak ten koste van wat wij nu als belangrijke waarden zien: hun locatie in het landschap, hun bouwhistorie en veranderende maatschappelijke functie.
Beleid herzien
De Rijksdienst heeft daarom in samenspraak met molenaars, eigenaren en molenorganisaties het molenbeleid herzien. Belangrijke uitgangspunten zijn de monumentale waarde van molens, hun plaats in het landschap en hun functie in de maatschappij.
Door de stedelijke ontwikkeling worden er nog steeds molens verplaatst. Een belangrijke monumentale waarde is nu juist de binding tussen een molen en zijn plek en omgeving. Daarom zet de Rijksdienst liever in op behoud van de molen op de huidige, vaak historische plek, dan op verplaatsing. Ook verhoging van een bestaande molen, bedoeld om de windvoorziening te verbeteren waar de toekomstige bebouwing deze zal gaan belemmeren, schaadt in veel gevallen de monumentale waarde. De Rijksdienst is daarom terughoudend bij initiatieven tot verhoging.
In het verleden zijn er veel molens gereconstrueerd of `teruggerestaureerd' naar de ´oorspronkelijke´ toestand. Hoe fraai ook, een dergelijke reconstructie ontkent de ontwikkeling van de oorspronkelijke molen in een ander, maar inmiddels ook historisch gegeven, zoals een gemaal, een maalderij, een dierenwinkel, een woning. Een te ingrijpend gerestaureerde molen werkt misschien beter, maar vertelt minder. En dat laatste wordt tegenwoordig juist in monumenten gewaardeerd.
Goede voorbeelden
De gerestaureerde `Kepèlse Meule' in Roermond illustreert prachtig de levensloop van de molen. Hij is in de loop der tijd geëvolueerd van ronde stenen grondzeiler naar elektrische maalderij. Er is bewust voor gekozen de onttakelde molen in de huidige vorm te restaureren en te exploiteren. Zo zijn industriële relicten als de elektrisch aangedreven maalstoel en hamermolen niet weggehaald. Juist omdat deze in veel molens verloren zijn gegaan, vormen ze industrieel-archeologisch erfgoed met zeldzaamheidswaarde.
Ook de pelmolen Het Prinsenhof in Westzaan van omstreeks 1722 is een goed voorbeeld van het maalvaardig maken met respect voor monumentale waarden. Deze achtkante bovenkruier is in 2008 zeer terughoudend gerestaureerd om zo veel mogelijk oorspronkelijke onderdelen te behouden. De molen pelt regelmatig voor demonstratiedoeleinden.
Meer succesvolle voorbeelden van molenbehoud worden uitvoerig besproken in `Een toekomst voor molens'. Daarmee bevat de publicatie behalve richtlijnen ook veel praktische handvatten voor eigenaren, beleidsmakers, molenaars en molenbouwers.
Bij dezelfde gelegenheid op 5 oktober, presenteert de Vereniging De Hollandsche Molen de website Allemolens.nl, waarin een schat aan informatie over bestaande en verdwenen molens is samengebracht vanuit molenorganisaties en de Rijksdienst voor het Cultureel erfgoed.
Abonneren op:
Posts (Atom)