Vanochtend bij prachtig weer een mooie natuurrijke wandeling door natuurgebied Leudal tussen Heythuysen en Haelen gemaakt.
Halverwege het bosrijke gebied ligt, daar waar de Tungelroysebeek van naam verandert en verder stroomt als Leubeek de Leumolen. Maar bij het publiek is de molen beter bekend onder de naam Sint Ursulamolen.
Het beeld van de heilige Ursula staat in een nis boven de toegangsdeur tot de molen.
Er zijn twee verhalen die verklaren waarom Ursula haar domicilie heeft in een nis boven de deur van de Leumolen en die op de site van de Leumolen te vinden zijn:
Er zou onenigheid geweest zijn tussen de kloosters Keizerbosch te Neer en St. Elisabeth over de vestigingsplaats van een watermolen op de Leubeek. Dan blijkt een beeldje van St. Ursula uit het klooster St. Elisabeth verdwenen en na een zoektocht wordt het gevonden langs de Leubeek. Het werd gezien als een teken en op de vindplaats bouwde men de molen.
Een andere overlevering verhaalt dat eind 18e eeuw het beeldje van Ursula, eigendom van het klooster St. Elisabeth, door de Franse bezetters in de kloostergracht werd gegooid. Het dreef naar de Leu en spoelde aan bij de sluizen van de Leumolen. De drenkelinge werd geadopteerd door de molenaar die haar liet onderduiken. Nadat de Fransen in 1815 uit de streek verdreven waren kreeg Ursula haar plek op de molen. In stukken vóór 1800 wordt de benaming St. Ursulamolen inderdaad niet aangetroffen.
Al met al betreft het een prachtige watermolen midden in een fantastische omgeving. De oudste vermelding van deze molen dateert al uit 1267. De watermolen werd vroeger gebruikt als korenmolen en als olieslagmolen. Alleen jammer is dat de molen niet goed op foto vast te leggen valt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten